japji polski, duchowość,medytacja

1.Filozofia podróży

Filozofię sikhizmu cechuje logika, kompleksowość i „bez fanaberii” podejście do świata duchowego i materialnego. Jej teologię cechuje prostota. W etyce sikhijskiej nie ma konfliktu pomiędzy obowiązkami jednostki wobec siebie a obowiązkami wobec społeczeństwa (sangat).

Sikhizm to najmłodsza religia świata założona przez Guru Nanaka około 500 lat temu. Podkreśla wiarę w Jedną Najwyższą Istotę i Stwórcę (Waheguru) wszechświata. Oferuje prostą, prostą drogę do wiecznej szczęśliwości i szerzy przesłanie miłości i powszechnego braterstwa. Sikhizm jest wiarą ściśle monoteistyczną i uznaje Boga jako Jedynego, który nie podlega ograniczeniom czasu i przestrzeni.

Sikhizm wierzy, że jest tylko jeden Bóg, który jest Stwórcą, Podtrzymującym, Niszczycielem i nie przybiera ludzkiej postaci. W sikhizmie nie ma miejsca na teorię wcielenia. Nie przywiązuje żadnej wartości do bogów, bogiń i innych bóstw.

W sikhizmie etyka i religia idą w parze. Aby osiągnąć rozwój duchowy, należy wpajać wartości moralne i praktykować cnoty w życiu codziennym. Takie cechy jak uczciwość, współczucie, hojność, cierpliwość i pokora można zbudować jedynie dzięki wysiłkowi i wytrwałości. Życie naszych Wielkich Guru jest źródłem inspiracji w tym kierunku.

Religia sikhijska uczy, że celem ludzkiego życia jest przerwanie cyklu narodzin i śmierci oraz połączenie się z Bogiem. Można to osiągnąć poprzez przestrzeganie nauk Guru, medytację nad Świętym Imieniem (Naam) oraz spełnianie aktów służby i dobroczynności.